Het viel vandaag heel goed mee. Het was een wendagje, van 10 tot 13u. Hij heeft fijn gespeeld, de andere kindjes leren kennen, heel erg goed gegeten en ook wat geslapen. Slapen in zijn bedje lukte nog niet, in de kinderwagen wel. Toen we al even thuis waren, werd hij wakker met een grote glimlach op zijn gezichtje. Dus ik neem aan dat het een leuke dag is geweest!
Na lange tijd heb ik eindelijk de tijd en zin gevonden om weer even aan een blog te werken. Ik heb dagenlang een beetje tekst geschreven en was het dan weer beu. Maar nu heb ik het eindelijk afgewerkt! Dit is gewoon leuk voor later. Dan kan ik alles nog eens teruglezen en lees ik waarschijnlijk over zaken die ik zelf al vergeten was. Dit is een heel eerlijk blogbericht, omdat dat ook wel een keertje mag.
Vroeger had ik mijn eigen ideeën over bepaalde zaken. Ik wou dat mijn kindjes gingen duimen, een tutje vond ik maar niks. Ik zou in het begin elk dutje mee gaan slapen. En ik zou vooral gewoon altijd mijn eigen ideeën blijven volgen. Maar wat verandert dat allemaal als je nu eenmaal mama bent!
De tweede nacht had Stach zo'n zuigbehoefte! Hij vond mijn pink niet genoeg, maar heel de nacht aan mijn borst hangen was ook geen oplossing. De vroedvrouw zei: 'een tutje anders?'. Ojee, wat een vraag! Ik wou geen tutje... Stach ging duimen. Toen hij ongeveer 30minuutjes oud was, had hij ten slotte wel zijn duimpje zelf in zijn mond gestopt. Dus hij zou dat nog wel eens doen! Maar een huilend kindje vond ik ook zo zielig. Hij kreeg dan toch maar een tutje en was meteen stil. Als mijn kleintje daar gelukkig mee was... nou vooruit dan. Nu zijn we 5,5 maanden later en heeft Stach soms zijn tutje om in slaap te vallen, soms zijn duimpje of vingers, maar vooral de borst. Dit werkt voor hem het beste. Hij heeft de borst niet altijd nodig, maar is voor hem wel het fijnste. Een probleem is dit niet want hij slaapt toch lekker bij mama in bed. Is by the way heerlijk, want wij houden nu eenmaal van knuffelen! Ook is dat lekker makkelijk voor de voeding 's nachts, die hij nog echt wel nodig heeft. De afgelopen dagen weken hebben we wat geoefend op zelf in slaap vallen. Ik ga dan langs hem liggen. De eerste dag heeft hij 10 minuutjes gejengeld. Een paar keer echt gehuild, maar dan troostte ik hem en legde ik hem weer terug. Na 10 minuten sliep hij. Een wonder was het! Dag 2 ging het niet zo goed. Na 25 minuten jengelen, heel wat troosten en terug in bed leggen, was hij nog steeds helemaal van streek. De borst dan maar en meneertje sliep binnen de minuut. Dag 3 duurde het 9 minuten, dag 4 duurde het amper 4 minuten. Ik ben enorm trots op mijn kleine ventje! Hij slaapt dus nu ook zonder aan de borst in slaap te vallen. Dit lukte ervoor alleen maar in de draagdoek/draagzak of als je een lange tijd met hem op de arm rond wandelde. Uiteindelijk slaapt hij nog het beste in de draagzak. Hij slaapt dan vaak 2 tot 3u door. In bed is dat maar een uurtje.
Wat ik soms erg vervelend vind, is dat andere mensen zich er zo druk om maken. 'Nog een nachtvoeding? Mijn kind sliep bij 8 weken gewoon door hoor!', 'Slaapt hij bij jou in bed? Ben je niet bang dat je op hem gaat liggen? En goh, die krijg je nooit meer uit je bed, hoor!' 'Geef je nog steeds borstvoeding? Wat een verwend kindje!' 'Je volgt Stach zijn ritme? Het is je eerste zeker?' 'Je moet hem wel eens bij iemand laten, anders wordt hij vreemd en gaat hij nooit meer een oppas willen!' Enzovoort. Mensen denken vaak dat ze het beter weten. Gelukkig is Stach mijn kindje en kies ik hoe ik hem opvoed. Als hij nog een nachtvoeding wilt, en daardoor slaapt van 23-9.30u? Laat die nachtvoeding dan maar komen! En ja hij slaapt lekker bij mij in bed. De voordelen zijn goed! En ooit gaat hij wel in zijn eigen bedje, hoor. Heb ik zelf vroeger ook gewoon gedaan nadat ik 4 jaar lang bij mama heb geslapen. Ik blijf ook gewoon borstvoeding geven zo lang het lukt. En natuurlijk volg ik zijn ritme! Hij weet zelf ten slotte beter wanneer hij moe is, honger heeft of gewoon wilt knuffelen en spelen. Stach gaat het heus wel leuk hebben op de kinderopvang. Daar moet hij uiteindelijk toch naar toe want mama moet naar school.
Wij doen het gewoon hoe wij het graag willen. Dat werkt voor ons nu eenmaal het beste. Een happy kindje is ook een happy mama!
Sinds een maand krijgt Stach groentepapjes. En wat gaat dit goed zeg! Op dag 6 heeft hij meteen 150gr. (Eigenlijk 160gr. omdat ik iets te veel klaar gemaakt had) opgegeten. Nu eet hij ook al vleesje en vis erbij. Hij eet al 250gr. en daarna nog wat water. Dat was voor hem ook de eerste keer. Met het warme weer dronk hij gewoon wat meer melkje, wat toch automatisch verdund wordt door mijn lichaam. Omdat ik een voorraadje mama-melk wil hebben voor op de opvang, kolf ik. Wanneer Stach zijn groentepapje heeft opgegeten, dan kolf ik de volledige voeding. Zo kan ik wat melk meegeven naar de opvang, en kan ik dus borstvoeding blijven geven!
Een paar weken geleden hebben we weer foto's laten maken door Joni. En wat zijn ze ook weer leuk! Elke keer weer verbaasd Joni ons met het resultaat!
Hier een paar kiekjes!
Dat was het weer voor deze blog!
Dikke kus,
Meike en Stach
Geen opmerkingen:
Een reactie posten