Op woensdag 17 december ben ik naar Valkenswaard geweest. Ter nagedachtenis van mijn oom, Wouter, werd er voor hem op zijn werk een boom geplant. Het was een mooi moment! De boom zal daar groeien, en we kunnen wanneer we ook maar willen naar de boom gaan kijken. Er werd ook een bordje bij gezet, met het opschrift: 'Om nooit te vergeten ~ Wouter Staals ~ Mensen mens'. Na een mooie speech van zijn baas werden er een paar wensballonnen de lucht in gelaten. Allemaal speciaal voor Wouter. Het is nog steeds wennen dat hij er niet meer is. Vooral met de feestdagen viel dit op. Wanneer we bij de familie waren, leek het altijd alsof ze iemand vergeten waren. Ik denk dat dat nog wel vaak zo gaat voelen. Maar ik heb er wel vrede mee. Ik ben echt heel dankbaar voor al de mooie momenten en herinneringen die we samen nog hebben kunnen meemaken. En in ons hart, blijft hij altijd!
Op vrijdag 19 december was er een kerstfeestje op school. De meisjes van het tweede jaar die op stage waren geweest, hadden die dag een 'terugkomdag'. Het was fijn om iedereen nog eens een keertje te zien, vlak voor de vakantie. Doenja had mij gevraagd om die avond te komen eten, gezellig onder ons twee. Ik had eerst heel mijn kot opgeruimd, omdat ik die zondag uit mijn kot zou vertrekken. Ik kwam helemaal uitgeput bij Doenja aan, nadat ik een heel aantal keer op en neer was gelopen van mijn kot (op de eerste verdieping) naar mijn auto om alle spullen er in te krijgen. Ik kon wel wat lekker eten gebruiken. Toen ik naar haar woonkamer wandelde, zag ik ineens allemaal vriendinnen zitten! Doenja had een 'mini-surprise-babyshower' georganiseerd. Ik was echt heel verrast! We hebben lekker wat gegeten, gepraat, gelachen,... En toen kwamen ze met een verrassing aan. Ze hadden zelf een cake voor mij gemaakt. En wat was het een leuke! Ik had echt een hele fijne avond.
De dag erop was de trouw van Sanne. Eerst naar het stadhuis, daarna naar de kerk en 's avonds naar het feest. Wat was het mooi! Sanne zag prachtig uit! Ze hadden een photobooth staan, wat natuurlijk altijd leuk is. Ik heb een paar hele leuke foto's. Ik heb die avond nog fijn met vrienden gepraat. Ik had voor het feest een jurkje aan, maar daar kon ik natuurlijk geen platte schoenen of laarsjes onder. Ik had dus maar high heels aangetrokken. En jeetje, dat was terug even wennen! Ik had voor de zekerheid ook maar teenslippers meegenomen, voor als het te zwaar werd. Maar ik heb gelukkig veel kunnen zitten en dus mijn schoenen de hele avond aangehad! Toen ik terug in de auto zat om naar huis te rijden, was ik zo dolgelukkig met mezelf. Klinkt stom nu... maar ik had, voordat ik thuis vertrok, mijn sloffen (met harde zool!) in de auto gelegd zodat ik die aan kon doen om naar huis te rijden. En wat was ik daar blij mee! Mijn voeten deden toch meer pijn dan ik gedacht had...
Op zondag ben ik samen met Gerd (mama haar vriend) en Mike (een vriend van de familie) mijn kot gaan leeghalen. Ik had veel meubels van thuis daar staan. De oude meubels moesten ook weer terug naar daar. Een heel gesjouw! Maar goed dat ik dat allemaal niet moest dragen. Die mannen hebben dat heel goed gedaan! Het was wel echt gek om te weten dat ik niet meer daar zou wonen... Ik heb die laatste week op kot elke avond wel een keer daarover nagedacht. Ik wist dat het toch wel weer heel anders zou gaan zijn om terug thuis te wonen. Ik had op kot zoveel vrijheid en maakte mijn eigen beslissingen, zonder rekening te houden met anderen. Dat gaat natuurlijk sowieso al anders worden, met mijn kleintje erbij, maar toch was het even een gekke gedachte. Ik zat echt heel erg graag op kot! Ik was niet de typische student die vaak op stap ging. Ik was liever de student die lang in bed lag en alleen was. Ik kon daar zó van genieten! Het zal heel erg anders worden, met mijn kindje erbij. Alleen zal ik niet meer zijn en echt vrije tijd hebben... dat zal nog wel een heel aantal jaren duren! Maar het is het allemaal waard. Het wordt een hele switch, maar ik kijk er echt wel naar uit. En ik geef al die dingen graag op voor mijn baby'tje!
Maandag was ik lekker gaan uiteten met Doenja en Dimphy. We hebben fijn bijgepraat! Ik vind het zo jammer dat ze onze opleiding sinds dit jaar op twee verschillende scholen in Hasselt geven. Onze klas van vorig jaar is dus gesplitst. Dimphy zit op de andere school en ik zie haar dus niet meer zo veel, wat ik wel heel jammer vind! En Doenja zie ik ook niet meer zo veel omdat ze nu vooral op stage is, wat ik natuurlijk niet doe dit jaar. Dus elke keer als we de kans krijgen om wat samen te doen, is dat echt wel fijn. En als mijn kleintje geboren is, denk ik ook wel dat ze op bezoek zullen komen. Daar kijk ik ook al heel erg naar uit!
Dinsdag de 23ste was ik snel op en neer gereden naar Eindhoven. Ik had echt dringend pyjamabroeken nodig voor in het ziekenhuis! Ook wou ik een paar makkelijke truitjes voor de borstvoeding. Ik had gelukkig die dag alles gevonden. Ik had er eerst niet bij stil gestaan dat ik nieuwe pyjamabroeken nodig had... Zo vaak heb ik dat nu ook weer niet aan en ik heb er dus bijna geen! Maar ik kan moeilijk in het ziekenhuis in mijn onderbroek gaan lopen. En een jeansbroek lijkt me ook niet zo fijn, als je toch heel de dag in bed ligt.
Woensdag 24 december was het Kerstavond. Ik was in de voormiddag eerst bij Sarah geweest. Ze had nog iemand nodig om make-up op te oefenen, wat ik wel graag wou doen! Het zag er echt super mooi uit. Ze kan er echt wat van, hoor!
Ik had die dag ook een pakje in de brievenbus. Een vriendin van Amerika had een superschattig knuffeldoekje opgestuurd voor mijn kleintje. Wat een verrassing!
's Avonds hadden we allemaal hapjes en snackjes gemaakt. Mama, Gerd en ik hebben samen Kerstavond gevierd. Er lagen heel wat pakjes onder de boom! De meeste cadeautjes waren voor onze kleintjes. Maar mama had er ook een paar, Gerd ook, en ik gelukkig ook. Het was een rustige en gezellig avond.
Kerstdag zelf, hebben we bij Nonna thuis gevierd. We hadden 's avonds chinees besteld, en wat smaakte dat! We hadden ook heel erg lekkere toetjes. Het leek alsof we met weinig waren... Robbe kon die avond niet en Wouter was er natuurlijk helaas ook niet bij. Maar toch hebben we het heel erg gezellig gehad! Lekker samen zijn met familie, is het allerfijnste!
Zaterdag 27 december was de trouw van Anissa. Hanan, een vriendin van vroeger, had me een paar weekjes daarvoor een mailtje gestuurd dat haar zus, Anissa ging trouwen. Ze waren vroeger onze buurmeisjes. Het was niet zomaar een trouw. Het was een Marokkaanse trouw! Een hele avond vol muziek, zoete hapjes, thee, veel eten, leuke gesprekken, super mooie jurken... Echt heel erg speciaal! Het had die morgen gesneeuwd dus het was erg koud buiten, maar gelukkig was het in de zaal lekker warm. Er waren echt heel erg veel vrouwen. In hun cultuur zitten de vrouwen gescheiden van de mannen. Het was dus een feest met alleen vrouwen, en ook kindjes erbij. Ik ben echt blij dat ik uitgenodigd was, want zo'n trouw maak je niet vaak mee! Het was echt een unieke en mooie ervaring!
Maandag 29 december ben ik even gaan lunchen met Alicia. Dat was ook weer gezellig! Ik kan altijd zo erg lachen met haar. We hadden weer fijn bijgepraat.
Op dinsdag hadden mama en ik een fotoshoot. Dat was mijn Kerstcadeautje voor haar! Mama zag er tegenop. Ze houdt niet zo van foto's. Maar toen we eenmaal bezig waren, vond ze het echt wel fijn. En achteraf, tijdens het bekijken van de foto's, vond ze het helemaal super! Ik wou gewoon graag mooie foto's van deze speciale tijd, want ik denk niet dat dat nog ooit zo gaat gebeuren. Samen zwanger zijn, dat moest echt wel op foto vastgelegd worden. En wat waren de foto's leuk! Joni had het echt weer mooi gedaan!
Die avond moest ik in Hasselt mijn kot-sleutel gaan inleveren. Was niet zo'n leuk moment. Gewoon weten dat ik daar nu niet meer woon en dus niet meer binnen kan... Maar ik doe het allemaal voor mijn kleine spruit!
Op 31 december was het Oudejaarsavond. Ik had Kidibul in huis gehaald voor mama en mij. We hebben het gewoon thuis gevierd. We hadden een super lekker toetje: vanille-ijs met pecannoten, warme chocoladesaus, maple syrup en slagroom!
Vanuit de keuken, konden we heel mooi het vuurwerk zien! Er waren ook een heel aantal wensballonnen. Daarna hebben we nog even wat televisie gekeken, en meegezongen met de liedjes die erop waren. Was eigenlijk echt wel heel gezellig! Ik lag rond half 2 in mijn bedje.
De dag erop gingen we bij Nonna lunchen, wat ook weer heel erg gezellig was. Gewoon lekker wat broodjes, soesjes, sapjes,...
In de namiddag hebben we bij Vivke de 6de verjaardag van Jenni gevierd. Ik heb toen ook nog even geknuffeld met Julian. Wat is dat toch een schattige baby!
Vrijdag en de dagen erop was ik heel erg verkouden. Ik kreeg bijna geen lucht. Ik heb die nachten ook echt niet goed geslapen. Het zat allemaal zo erg vast! Gelukkig werd het zondag al weer wat beter!
Zaterdag hebben we de Kerstboom afgebroken en de boxen opgezet. Ze staan langs elkaar in de woonkamer. Er hangt ook al een lief muziekmobieltje bij van Nijntje en de boxkleden zijn ook heel erg leuk!
Die maandag was Larissa jarig. Al 21... De tijd vliegt echt! We kennen elkaar al van de kleuterklas en ik ben zo goed als elk jaar (m.u.v. het jaar dat ik in Amerika zat) op haar verjaardag even bij haar thuis geweest. Elk jaar met haar verjaardag, besef ik pas echt dat het nieuwe jaar gestart is. Het is nu alweer 2015! Jeetje zeg, het gaat echt allemaal zo erg snel!
Dinsdag was ik nog even wat gaan drinken met Eva. Ik had haar ook al weer een tijdje niet gezien, dus we hadden heel wat bij te praten. Het was weer gezellig!
Woensdag de 7de kreeg ik heel erg speciaal bezoekje. Ik had Camille leren kennen in Amerika. We stuurde elkaar eerst heel veel via facebook, omdat zij ook op uitwisseling was the US. Zij zat in Connecticut en ik in Maine, wat niet zo dicht bij elkaar lag. We hebben elkaar dus pas gezien op de dag dat we terug naar huis gingen. We zaten samen in het vliegtuig naar huis. Dat was de eerste keer dat we elkaar in het echt zagen, maar het voelde alsof we elkaar al jaren kenden. We hadden tenslotte ook heel het jaar mailtjes gestuurd en gepraat. Vorig schooljaar zouden we normaal gezien al afgesproken hebben, omdat zij in Maastricht studeerde en ik in Hasselt, wat niet zo ver van elkaar af ligt. Maar helaas was het er nooit van gekomen. Nu stuurde ze mij een paar weekjes geleden of ik eens kon afspreken. We hebben toen meteen een datum geprikt. Het was zo leuk om haar nog eens een keertje te zien! En ze had een superschattig cadeautje bij. We zijn samen gaan lunchen en hebben heel de namiddag bijgepraat. Ze komt normaal nog eens op bezoek wanneer mijn ukkepuk er is. En daarna ga ik een keertje naar haar toe, met mijn kleintje!
.jpg)
Donderdag ben ik nog wat inkopen gaan doen in Valkenswaard. Ik was eerst lekker gaan lunchen met Nonna en daarna ben ik de stad in gegaan. Ik heb enorm veel Zwitsal gekocht! Het was gelukkig in de aanbieding, dus heb maar meteen een hele voorraad ingeslagen. Mijn kleintje zal super lekker gaan ruiken! Ik kan al niet wachten!
Gisteren, vrijdag de 9de, is Karen even komen helpen met de geboortesuiker. Ik moest de potjes en zakjes nog vullen met snoepjes, aangezien ik geen suikerboontjes doe. Het ziet er echt heel erg leuk uit! De labeltjes met de naam op krijg ik volgende week binnen, maar die mocht Karen toch nog niet zien omdat ze het geslacht niet weet. We hebben ook nog wat bijgepraat. We kijken allebei zo erg uit naar de geboorte! Ik kan al niet wachten tot ik Karen kan bellen om te vertellen dat het zo ver is. Dat zal zo spannend worden!
's Avonds had ik nog even gefacetimed met mijn gastfamilie in Amerika. Het was alweer een tijdje geleden dat ik hun gesproken had. Ze kijken ook allemaal heel erg uit naar de kleine!
Vandaag heb ik nog een laatste fotoshoot gehad met mijn buikje. Ik wou graag mooie foto's hebben op het einde van mijn zwangerschap. Zo heb ik ook leuke herinneringen voor later. De foto's zijn echt prachtig geworden! Joni maakt er altijd zoiets moois van! Ik ga binnenkort een mooi foto-album laten maken met allemaal foto's van tijdens mijn zwangerschap. Ik wil daar dan ook de foto's in van de fotoshoots met Karen en met mama. Ik vind zo'n album toch altijd wel leuk om te hebben.
De laatste weken voel ik mijn kleintje heel erg duidelijk. Er komt vaak een teut op mijn buik te staan, waardoor mijn buik helemaal scheef staat. Is wel een heel grappig zicht! Mijn kleintje reageert heel erg goed op mijn stem. Is zo mooi om te zien! Ik ga dat allemaal wel heel erg missen, denk ik. Het is ook zo speciaal om een klein wezentje in je buik te hebben. Natuurlijk ga ik het net zo leuk vinden om mijn kleintje echt bij mij te hebben, maar toch is het heel anders.
Ik ben echt heel erg ongeduldig aan het worden... De weekjes gaan nu toch wel best traag. Waarschijnlijk is dat ook omdat ik zo in spanning afwacht. Natuurlijk is er een datum dat het kindje wordt verwacht, maar daar houdt de kleine echt niet altijd rekening mee. Het kan dus eigenlijk vanaf nu wel elk moment gebeuren. Ik ben gelukkig al 36 weekjes ver, dus ik heb er nog maar een paar te gaan. Volgende week donderdag heb ik weer een echo en ik kan niet wachten om mijn kleine spruit weer te zien!
De laatste dagen zit mijn buik echt een stuk lager dan normaal. Ik merk dat vooral op foto's, maar ook als ik buk. De baby duwt dan heel erg op mijn blaas. Ik heb al vaak gedacht: 'Ojee, dit komt niet goed!'. Maar gelukkig heb ik nog niet in mijn broek geplast, haha.
Het zijn nu nog de laatste loodjes. Maar gelukkig voel ik me nog altijd heel erg goed! Ik ben er klaar voor en kan echt niet meer wachten tot mijn kleine ukkepuk op mij ligt! Mijn kleintje moet nog even een paar weekjes groeien en ik moet nog een paar examens afleggen, en dan mag het moment wel daar zijn. Ik kan niet wachten!
Kusje,
Meike en de kleine ukkepuk
Op dinsdag hadden mama en ik een fotoshoot. Dat was mijn Kerstcadeautje voor haar! Mama zag er tegenop. Ze houdt niet zo van foto's. Maar toen we eenmaal bezig waren, vond ze het echt wel fijn. En achteraf, tijdens het bekijken van de foto's, vond ze het helemaal super! Ik wou gewoon graag mooie foto's van deze speciale tijd, want ik denk niet dat dat nog ooit zo gaat gebeuren. Samen zwanger zijn, dat moest echt wel op foto vastgelegd worden. En wat waren de foto's leuk! Joni had het echt weer mooi gedaan!
Die avond moest ik in Hasselt mijn kot-sleutel gaan inleveren. Was niet zo'n leuk moment. Gewoon weten dat ik daar nu niet meer woon en dus niet meer binnen kan... Maar ik doe het allemaal voor mijn kleine spruit!
Op 31 december was het Oudejaarsavond. Ik had Kidibul in huis gehaald voor mama en mij. We hebben het gewoon thuis gevierd. We hadden een super lekker toetje: vanille-ijs met pecannoten, warme chocoladesaus, maple syrup en slagroom!
Vanuit de keuken, konden we heel mooi het vuurwerk zien! Er waren ook een heel aantal wensballonnen. Daarna hebben we nog even wat televisie gekeken, en meegezongen met de liedjes die erop waren. Was eigenlijk echt wel heel gezellig! Ik lag rond half 2 in mijn bedje.
De dag erop gingen we bij Nonna lunchen, wat ook weer heel erg gezellig was. Gewoon lekker wat broodjes, soesjes, sapjes,...
In de namiddag hebben we bij Vivke de 6de verjaardag van Jenni gevierd. Ik heb toen ook nog even geknuffeld met Julian. Wat is dat toch een schattige baby!
Vrijdag en de dagen erop was ik heel erg verkouden. Ik kreeg bijna geen lucht. Ik heb die nachten ook echt niet goed geslapen. Het zat allemaal zo erg vast! Gelukkig werd het zondag al weer wat beter!
Zaterdag hebben we de Kerstboom afgebroken en de boxen opgezet. Ze staan langs elkaar in de woonkamer. Er hangt ook al een lief muziekmobieltje bij van Nijntje en de boxkleden zijn ook heel erg leuk!
Die maandag was Larissa jarig. Al 21... De tijd vliegt echt! We kennen elkaar al van de kleuterklas en ik ben zo goed als elk jaar (m.u.v. het jaar dat ik in Amerika zat) op haar verjaardag even bij haar thuis geweest. Elk jaar met haar verjaardag, besef ik pas echt dat het nieuwe jaar gestart is. Het is nu alweer 2015! Jeetje zeg, het gaat echt allemaal zo erg snel!
Dinsdag was ik nog even wat gaan drinken met Eva. Ik had haar ook al weer een tijdje niet gezien, dus we hadden heel wat bij te praten. Het was weer gezellig!
Woensdag de 7de kreeg ik heel erg speciaal bezoekje. Ik had Camille leren kennen in Amerika. We stuurde elkaar eerst heel veel via facebook, omdat zij ook op uitwisseling was the US. Zij zat in Connecticut en ik in Maine, wat niet zo dicht bij elkaar lag. We hebben elkaar dus pas gezien op de dag dat we terug naar huis gingen. We zaten samen in het vliegtuig naar huis. Dat was de eerste keer dat we elkaar in het echt zagen, maar het voelde alsof we elkaar al jaren kenden. We hadden tenslotte ook heel het jaar mailtjes gestuurd en gepraat. Vorig schooljaar zouden we normaal gezien al afgesproken hebben, omdat zij in Maastricht studeerde en ik in Hasselt, wat niet zo ver van elkaar af ligt. Maar helaas was het er nooit van gekomen. Nu stuurde ze mij een paar weekjes geleden of ik eens kon afspreken. We hebben toen meteen een datum geprikt. Het was zo leuk om haar nog eens een keertje te zien! En ze had een superschattig cadeautje bij. We zijn samen gaan lunchen en hebben heel de namiddag bijgepraat. Ze komt normaal nog eens op bezoek wanneer mijn ukkepuk er is. En daarna ga ik een keertje naar haar toe, met mijn kleintje!
Donderdag ben ik nog wat inkopen gaan doen in Valkenswaard. Ik was eerst lekker gaan lunchen met Nonna en daarna ben ik de stad in gegaan. Ik heb enorm veel Zwitsal gekocht! Het was gelukkig in de aanbieding, dus heb maar meteen een hele voorraad ingeslagen. Mijn kleintje zal super lekker gaan ruiken! Ik kan al niet wachten!
Gisteren, vrijdag de 9de, is Karen even komen helpen met de geboortesuiker. Ik moest de potjes en zakjes nog vullen met snoepjes, aangezien ik geen suikerboontjes doe. Het ziet er echt heel erg leuk uit! De labeltjes met de naam op krijg ik volgende week binnen, maar die mocht Karen toch nog niet zien omdat ze het geslacht niet weet. We hebben ook nog wat bijgepraat. We kijken allebei zo erg uit naar de geboorte! Ik kan al niet wachten tot ik Karen kan bellen om te vertellen dat het zo ver is. Dat zal zo spannend worden!
's Avonds had ik nog even gefacetimed met mijn gastfamilie in Amerika. Het was alweer een tijdje geleden dat ik hun gesproken had. Ze kijken ook allemaal heel erg uit naar de kleine!
Vandaag heb ik nog een laatste fotoshoot gehad met mijn buikje. Ik wou graag mooie foto's hebben op het einde van mijn zwangerschap. Zo heb ik ook leuke herinneringen voor later. De foto's zijn echt prachtig geworden! Joni maakt er altijd zoiets moois van! Ik ga binnenkort een mooi foto-album laten maken met allemaal foto's van tijdens mijn zwangerschap. Ik wil daar dan ook de foto's in van de fotoshoots met Karen en met mama. Ik vind zo'n album toch altijd wel leuk om te hebben.
De laatste weken voel ik mijn kleintje heel erg duidelijk. Er komt vaak een teut op mijn buik te staan, waardoor mijn buik helemaal scheef staat. Is wel een heel grappig zicht! Mijn kleintje reageert heel erg goed op mijn stem. Is zo mooi om te zien! Ik ga dat allemaal wel heel erg missen, denk ik. Het is ook zo speciaal om een klein wezentje in je buik te hebben. Natuurlijk ga ik het net zo leuk vinden om mijn kleintje echt bij mij te hebben, maar toch is het heel anders.
Ik ben echt heel erg ongeduldig aan het worden... De weekjes gaan nu toch wel best traag. Waarschijnlijk is dat ook omdat ik zo in spanning afwacht. Natuurlijk is er een datum dat het kindje wordt verwacht, maar daar houdt de kleine echt niet altijd rekening mee. Het kan dus eigenlijk vanaf nu wel elk moment gebeuren. Ik ben gelukkig al 36 weekjes ver, dus ik heb er nog maar een paar te gaan. Volgende week donderdag heb ik weer een echo en ik kan niet wachten om mijn kleine spruit weer te zien!
De laatste dagen zit mijn buik echt een stuk lager dan normaal. Ik merk dat vooral op foto's, maar ook als ik buk. De baby duwt dan heel erg op mijn blaas. Ik heb al vaak gedacht: 'Ojee, dit komt niet goed!'. Maar gelukkig heb ik nog niet in mijn broek geplast, haha.
Het zijn nu nog de laatste loodjes. Maar gelukkig voel ik me nog altijd heel erg goed! Ik ben er klaar voor en kan echt niet meer wachten tot mijn kleine ukkepuk op mij ligt! Mijn kleintje moet nog even een paar weekjes groeien en ik moet nog een paar examens afleggen, en dan mag het moment wel daar zijn. Ik kan niet wachten!
Kusje,
Meike en de kleine ukkepuk
Geen opmerkingen:
Een reactie posten